ΑΡΑΧΩΒΑ
Το θέρετρο του λευκού στη Βοιωτία
«Για μας, εκλογές είναι το χιόνι» λένε οι κάτοικοι του πλέον δημοφιλούς χειμερινού προορισμού των εραστών του χιονιού. Ως εκ τούτου το λευκό είναι και το χρώμα που τους αντιπροσωπεύει
«Η δική μας κάλπη κάθε φορά είναι το... χιόνι». Η Αράχωβα ομολογεί το πολιτικό της βαρομετρικό. Το άλλο, της 4ης Οκτωβρίου, είναι καταχωνιασμένο πίσω από πέδιλα του σκι και φορμαέλες. Το χωριό είναι γαλάζιο εδώ και χρόνια, αλλά τα καθαρά ψηφοδέλτια, ο Τσιτουρίδης και οι Βατοπαιδινοί δεν έχουν θέση στο μικρό, χλιδάτο σύμπαν του. Κλασικός χειμωνιάτικος προορισμός, ετοιμάζεται να υποδεχθεί τη νέα σεζόν. Λίγη σημασία έχει με ποιον στο Μέγαρο Μαξίμου.
Κάτω από μια φωτογραφία του Φρεντ Μπουασονά, στο καφέ «Σατυρικόν», ο κ. Γ. Μάμαλης μειδιά στην ερώτηση περί εκλογών. «Τσάμπιονς Λιγκ και Εurobasket,φίλη μου.Για αυτά συζητάνε οι πελάτες μου, αυτά τους ενδιαφέρουν.Εξάλλου, για μας εκλογές είναι το χιόνι. Από τον καιρό εξαρτώνται τα μαγαζιά μας, οι δουλειές όλων μας».
Ο κ. Ι. Ράπτης διατηρεί κατάστημα με παραδοσιακά προϊόντα, κάνει λογαριασμούς μπροστά από ένα βουνό με χυλοπίτες.
«Παλιά, τα χρόνια της πόλωσης, υπήρχαν καφενεία με χρώμα στο χωριό. Το δικό μου ήταν πράσινο, το λέγαμε Χαριλάου Τρικούπη. Εδώ τα κουκκιά είναι μετρημένα: το ΠαΣοΚ πιστώνεται γύρω στα 800 ψηφοδέλτια κάθε φορά. Ποιος να τσακωθεί με ποιονκαι γιατί;».
Βεβαίως ο ίδιος χαιρέτησε προσωπικώς και διά χειραψίας την περασμένη εβδομάδα έναν από τους τέσσερις βουλευτές του νομού, τον κ. Μιχ. Γιαννάκη (ΝΔ), ενόσω έκοβε την προεκλογική του βόλτα. «Οοολοι θα περάσουν» - οι συγκεντρώσεις στα σπίτια θεωρούνται πια passe για την Αράχωβα.
Στο άκουσμα της λέξης «διαφθορά» ο δείκτης του χεριού στοχεύει πίσω από το βουνό. Ιστορίες για μαύρο χρήμα, οικοδομικές άδειες γραφείων που μετεξελίσσονται, μηχανικού θέλοντος, σε πολυτελή σαλέ, για σπίτια απούλητα και κατασχέσεις. «Αυτά καίνε, αλλά ουδείς ασχολείται. Διαχρονικά, μην κρυβόμαστε».
Ο μέλλων υπουργός Πολιτισμού δεν γνωρίζει την κυρία Ναταλία Μάντσχα-Τσέλιου, εκείνη όμως έχει ήδη ένα αίτημα να του διατυπώσει. Εξαλλη με τον δήμαρχο που κωφεύει (μάλλον βαριά) τον τελευταίο χρόνο, ζητεί επίμονα χώρο για ωδείο.
«Το Λαογραφικό Μουσείο, υπο την αιγίδα ΥΠΠΟ και δήμου, έχει κατασκευαστεί προ καιρούαλλά παραμένει άδειο. Εχουμε ζητήσει πολλές φορές- και με 150 υπογραφές - να μας παραχωρήσουν έναν μικρό χώρο,τουλάχιστον προσωρινά, αλλά μας αγνοούν. Αν θέλετε το πιστεύετε, ένα σωρό παιδιά στριμώχνονται σε φιλικό σπίτι που διαθέτει πιάνο- και καλοπροαίρετα έχει παραχωρήσει μια μητέρα- για να μη χάσουν την επαφή τους με τη μουσική. Για ποιες εκλογέςμου μιλάτε; Πολιτική δεν είναι μόνο ό,τι αποφέρει κέρδος».
Στο ζαχαροπλαστείο Παπαστάθη η κυρία Αλτάνα (ναι, Αλτάνα) Φασούλα τυλίγει δεξιοτεχνικά σοκολατάκια εξιστορώντας τα πάθη της πολιτικής ζωής- μου έφερε στο μυαλό την Κούβα και την πάλαι ποτέ πρακτική της αφήγησης μυθιστορημάτων την ώρα της τύλιξης των πούρων. «Λευκό θα ρίξουνε όλοι μου οι φίλοι. Είναι αγανακτισμένοι με όσα συμβαίνουν. Θυμηθείτε τη βιβλική καταστροφή στην Αττική.Τόσα στρέμματα δάσους, τόσα σπίτια... Μπορούν οι εκλογές να σβήσουν τις εικόνες;». Πολιτική ίσον διαφθορά, ίσον χρήμα, ίσον επίδειξη, ίσον Αράχωβα. Ποιος θα γλιτώσει την Αλτάνα από εκείνον τον αναιδή γιο μεγαλοδικηγόρου- «ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;»- που κόντευε να μπει στο μαγαζί με την τζιπάρα ή τον άλλον, τον εργοδότη, που της έδινε 35 ευρώ για ένα 12ωρο, χωρίς ένσημα, για θέση σεφ. Αυτά είναι προβλήματα, προεκλογικής και κάθε άλλης περιόδου, όχι αστεία. Οι μπετονιέρες πάνε κι έρχονται στον δρομάκο που χωρίζει την Αράχωβα στα δύο, χτίζουν το νέο συνεδριακό κέντρο εμποδίζοντας τη ροή των αυτοκινήτων.
Η κυρία Λευκή Σιμοπούλου, πωλήτρια σε μπουτίκ επάνω στον δρόμο, πήζει από το κυκλοφοριακό κάθε πρωί. «Μοιάζει απίστευτο για ένα τόσο μικρό μέρος, τους έχουμε πει τόσες φορές να τον κάνουν πεζόδρομο».
«Εκλογές;Αχ,καθόλουδεν ασχολούμαι με αυτά. Τι λέμε με τις φίλες μουαυτόν τον καιρό; Ε, για άντρεςμιλάμε! Τι άλλο; Στα Αντίκυρα να πας να ρωτήσεις, στα Ασπρα Σπίτια- εκεί που είναι το Αλουμίνιον της Ελλάδος, από εκεί είμαι εγώ. Στα πολιτικάείναι πρώτοι».
Η συμβουλή του κ. Ν.Σύρου είναι να μη ρωτήσουμε άλλους, φτάνει, είναι δεδομένο ότι όλοι ασχολούνται με την προετοιμασία της σεζόν, ανακαινίζουν, ανοίγουν τα μπαούλα.
Αλλα... έργα
«...τα έργα του Καραμανλή»! Η φράση, από ένα αντρικό πηγαδάκι στο περίπτερο, πλάι στην πιάτσα των ταξί, ακούστηκε ως εξωτική. Επιτόπια στροφή.
- Είστε η μοναδική παρέα στην Αράχωβα που κάνει συζήτηση πολιτική...
«Οχι, καλέ! Προσπαθούμε να πείσουμε έναν φίλο μας, νεοδημοκράτη, να κατεβεί στην Αθήνα για τον ΠΑΟ και του κάνουμε πλάκα, να ΄ρθει να δει τα έργα του Καραμανλή. Τεν κάτε, Κετσπάγια και ξερό ψωμί!».
Κάτω από μια φωτογραφία του Φρεντ Μπουασονά, στο καφέ «Σατυρικόν», ο κ. Γ. Μάμαλης μειδιά στην ερώτηση περί εκλογών. «Τσάμπιονς Λιγκ και Εurobasket,φίλη μου.Για αυτά συζητάνε οι πελάτες μου, αυτά τους ενδιαφέρουν.Εξάλλου, για μας εκλογές είναι το χιόνι. Από τον καιρό εξαρτώνται τα μαγαζιά μας, οι δουλειές όλων μας».
Ο κ. Ι. Ράπτης διατηρεί κατάστημα με παραδοσιακά προϊόντα, κάνει λογαριασμούς μπροστά από ένα βουνό με χυλοπίτες.
«Παλιά, τα χρόνια της πόλωσης, υπήρχαν καφενεία με χρώμα στο χωριό. Το δικό μου ήταν πράσινο, το λέγαμε Χαριλάου Τρικούπη. Εδώ τα κουκκιά είναι μετρημένα: το ΠαΣοΚ πιστώνεται γύρω στα 800 ψηφοδέλτια κάθε φορά. Ποιος να τσακωθεί με ποιονκαι γιατί;».
Βεβαίως ο ίδιος χαιρέτησε προσωπικώς και διά χειραψίας την περασμένη εβδομάδα έναν από τους τέσσερις βουλευτές του νομού, τον κ. Μιχ. Γιαννάκη (ΝΔ), ενόσω έκοβε την προεκλογική του βόλτα. «Οοολοι θα περάσουν» - οι συγκεντρώσεις στα σπίτια θεωρούνται πια passe για την Αράχωβα.
Στο άκουσμα της λέξης «διαφθορά» ο δείκτης του χεριού στοχεύει πίσω από το βουνό. Ιστορίες για μαύρο χρήμα, οικοδομικές άδειες γραφείων που μετεξελίσσονται, μηχανικού θέλοντος, σε πολυτελή σαλέ, για σπίτια απούλητα και κατασχέσεις. «Αυτά καίνε, αλλά ουδείς ασχολείται. Διαχρονικά, μην κρυβόμαστε».
Ο μέλλων υπουργός Πολιτισμού δεν γνωρίζει την κυρία Ναταλία Μάντσχα-Τσέλιου, εκείνη όμως έχει ήδη ένα αίτημα να του διατυπώσει. Εξαλλη με τον δήμαρχο που κωφεύει (μάλλον βαριά) τον τελευταίο χρόνο, ζητεί επίμονα χώρο για ωδείο.
«Το Λαογραφικό Μουσείο, υπο την αιγίδα ΥΠΠΟ και δήμου, έχει κατασκευαστεί προ καιρούαλλά παραμένει άδειο. Εχουμε ζητήσει πολλές φορές- και με 150 υπογραφές - να μας παραχωρήσουν έναν μικρό χώρο,τουλάχιστον προσωρινά, αλλά μας αγνοούν. Αν θέλετε το πιστεύετε, ένα σωρό παιδιά στριμώχνονται σε φιλικό σπίτι που διαθέτει πιάνο- και καλοπροαίρετα έχει παραχωρήσει μια μητέρα- για να μη χάσουν την επαφή τους με τη μουσική. Για ποιες εκλογέςμου μιλάτε; Πολιτική δεν είναι μόνο ό,τι αποφέρει κέρδος».
Στο ζαχαροπλαστείο Παπαστάθη η κυρία Αλτάνα (ναι, Αλτάνα) Φασούλα τυλίγει δεξιοτεχνικά σοκολατάκια εξιστορώντας τα πάθη της πολιτικής ζωής- μου έφερε στο μυαλό την Κούβα και την πάλαι ποτέ πρακτική της αφήγησης μυθιστορημάτων την ώρα της τύλιξης των πούρων. «Λευκό θα ρίξουνε όλοι μου οι φίλοι. Είναι αγανακτισμένοι με όσα συμβαίνουν. Θυμηθείτε τη βιβλική καταστροφή στην Αττική.Τόσα στρέμματα δάσους, τόσα σπίτια... Μπορούν οι εκλογές να σβήσουν τις εικόνες;». Πολιτική ίσον διαφθορά, ίσον χρήμα, ίσον επίδειξη, ίσον Αράχωβα. Ποιος θα γλιτώσει την Αλτάνα από εκείνον τον αναιδή γιο μεγαλοδικηγόρου- «ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;»- που κόντευε να μπει στο μαγαζί με την τζιπάρα ή τον άλλον, τον εργοδότη, που της έδινε 35 ευρώ για ένα 12ωρο, χωρίς ένσημα, για θέση σεφ. Αυτά είναι προβλήματα, προεκλογικής και κάθε άλλης περιόδου, όχι αστεία. Οι μπετονιέρες πάνε κι έρχονται στον δρομάκο που χωρίζει την Αράχωβα στα δύο, χτίζουν το νέο συνεδριακό κέντρο εμποδίζοντας τη ροή των αυτοκινήτων.
Η κυρία Λευκή Σιμοπούλου, πωλήτρια σε μπουτίκ επάνω στον δρόμο, πήζει από το κυκλοφοριακό κάθε πρωί. «Μοιάζει απίστευτο για ένα τόσο μικρό μέρος, τους έχουμε πει τόσες φορές να τον κάνουν πεζόδρομο».
«Εκλογές;Αχ,καθόλουδεν ασχολούμαι με αυτά. Τι λέμε με τις φίλες μουαυτόν τον καιρό; Ε, για άντρεςμιλάμε! Τι άλλο; Στα Αντίκυρα να πας να ρωτήσεις, στα Ασπρα Σπίτια- εκεί που είναι το Αλουμίνιον της Ελλάδος, από εκεί είμαι εγώ. Στα πολιτικάείναι πρώτοι».
Η συμβουλή του κ. Ν.Σύρου είναι να μη ρωτήσουμε άλλους, φτάνει, είναι δεδομένο ότι όλοι ασχολούνται με την προετοιμασία της σεζόν, ανακαινίζουν, ανοίγουν τα μπαούλα.
Αλλα... έργα
«...τα έργα του Καραμανλή»! Η φράση, από ένα αντρικό πηγαδάκι στο περίπτερο, πλάι στην πιάτσα των ταξί, ακούστηκε ως εξωτική. Επιτόπια στροφή.
- Είστε η μοναδική παρέα στην Αράχωβα που κάνει συζήτηση πολιτική...
«Οχι, καλέ! Προσπαθούμε να πείσουμε έναν φίλο μας, νεοδημοκράτη, να κατεβεί στην Αθήνα για τον ΠΑΟ και του κάνουμε πλάκα, να ΄ρθει να δει τα έργα του Καραμανλή. Τεν κάτε, Κετσπάγια και ξερό ψωμί!».
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
Η ΑΡΑΧΩΒΑ δεν χρειάζεται συστάσεις. Το must για χιλιάδες Αθηναίους χειμερινό θέρετρο της Βοιωτίας, λίγα λεπτά από τους Δελφούς, είναι ένα ορεινό κεφαλοχώρι χτισμένο σε υψόμετρο 950 μ. στους πρόποδες του Παρνασσού. Απέχει περίπου 160 χλμ. από την Αθήνα. Ο πληθυσμός, σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2001, φθάνει τους 4.180 εγγεγραμμένους, αλλά από αυτούς μόνο οι 2.500 είναι μόνιμοι κάτοικοι. Στον Δήμο Αραχώβης, εκτός από το κεντρικό χωριό, ανήκουν και οι οικισμοί του Ζεμενού και των Καλυβίων Λιβαδιού Αραχώβης.
Πηγή:Βήμα
