Ο Παναγιώτης Παναγιωτίνος γεννήθηκε στην Αράχωβα το 1863. Το πατρικό του σπίτι βρισκόταν στην συνοικία Πλάι. Ο μεγάλος σεισμός του 1870 που προξένησε πολλές ζημιές γκρέμισε το πατρικό του σπίτι σκοτώνοντας όλοι την οικογένειά του ενώ αυτός 7 χρονών τότε σώθηκε από θαύμα. Παρακολούθησε το σχολείο της Αράχωβας και δεν άργησε να δείξει το ζωγραφικό του ταλέντο.Πήγε στην Πάτρα κοντά σε κάποιον αγιογράφο για να μάθει τα μυστικά της αγιογραφίας,ώστε να μπορέσει να επιβιώσει. Στην Αράχωβα επέστρεψε μόνιμα στα μέσα της δεκαετίας του 1890. Υπάρχει έργο του στην εκκλησία της Παναγίας <<Εισόδια>> με χρονολογία το 1897. Παντρεύτηκε την Παναγιού Σαμαρτζή και έμενε κοντά στο λαογραφικό μουσείο. Το 1915 πεθαίνει από πνευμονία στο στρατό ο Παναγιώτης Κολοβός και αναλαμβάνει να προστατέψει την οικογένεια και να υιοθετήσει ένα από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας. Ο Παναγιώτης ήταν ευσεβής και αξιοπρεπείς άνθρωπος. Του άρεσε να ψέλνει στο σπίτι του μέσα από μουσικά βιβλία και διάβαζε πολλές ώρες θρησκευτικά βιβλία. Για να ενισχύσει τα οικονομικά του έφτιαχνε για τους Αραχωβίτες φορητές εικόνες και κάδρα και όσοι από αυτούς αδυνατούσαν να τον πληρώσουν δούλευαν ανάλογα τα μεροκάματα στα κτήματά του. Πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 78 χρονών το 1941 στην Αράχωβα. Πολλές τοιχογραφίες και φορητές εικόνες βρίσκονται σήμερα στους Ιερούς Ναούς Εισοδίων της Θεοτόκου και Αγίου Γεωργίου
