Είδαμε μια ομάδα φοιτητών να «σκοτώνονται» να βγουν φωτογραφία, αγκαλιά με το Γιάννη Γαλάτη της Μυκόνου. Τελικά κάθε εποχή έχει και το ψώνιο που την καθρεφτίζει… Ψώνια διασχίζουν κάθε σαββατοκύριακο το κεντρικό δρομάκι του χωριού!! Βεγγαλικά τζούφια, εποχιακά φρούτα, θορυβώδη μηδενικά… Το Σαββατοκύριακο η Αράχωβα μεταμορφώνεται σε φιλόξενο παλκοσένικο… Νάχουμε κάτι να κουτσομπολεύουμε τις όμορφες, έρημες καθημερινές… Στο χωριό «μας» λοιπόν ήμασταν απονήρευτοι για τη μοδάτη του εξέλιξη. Ερωτευτήκαμε μια μαγική Αράχωβα, σκαρφαλωμένη σε μια πλαγιά, με ανδροκρατούμενα καφενεία.Θυμάστε τον μακρυδάκτυλο Ανδρεούλη δίπλα στη σόμπα στο μαγαζί του, το σινεμά (γκρεμίστηκε και έγινε Celena) να τιμάει τον Στάθη Ψάλτη και τον Τραβόλτα στην οθόνη του και τις γυναίκες να περιφέρονται με ρόλει και διχτάκι στα μαλλιά τα Σάββατα για νάναι καλοχτενισμένες για την Κυριακάτικη δοξολογία;"ούτε καν είχα γεννηθεί τότε"Έτσι ήτανε λοιπόν η Αράχωβα την εποχή του 80.Και τέλος για να πετάξω και την κακία μου το μηχανάκι που βλέπετε στην φωτογραφία ενοικιάζεται με 25 ευρώ την ώρα.Αυτά από την μισοχιονισμένη και ηλιόλουστη σήμερα Αράχωβα.
