Το έθιμο της αποκριάς συνδέεται εκτός από τα μασκαρέματα, κυρίως με το άναμμα των φωτιών, ανά γειτονιές, τα βράδια στην Αράχωβα, οι οποίες συναγωνίζονται για το ποια θα έχει τη μεγαλύτερη φωτιά, συνθέτοντας την αδιάσπαστη συνέχεια της παράδοσης, στη ζωή της Αράχωβας. Με βροχή, χιόνι ή κρύο, η φωτιά θα αναφτεί γιατί έτσι επιβάλλει το έθιμο.
Έτσι αρκετές μέρες πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια των Αποκριών, τα παιδιά της κάθε γειτονιάς ξεχύνονται στο λόγγο με τσεκούρια, πριόνια και ό,τι μπορείτε να φανταστείτε, ώστε να κόψουν ξύλα για το άναμμα της φωτιάς, σπαρτιές και πουρνάρια, αν είναι δυνατόν χοντρά, για να κρατάει η φωτιά. Κάθε μεσημέρι, μετά το σχολείο, συνεχίζεται η κοπή των ξύλων.
Όσο περισσότερα ξύλα, τόσο καλύτερα γιατί η φωτιά θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια.
Βέβαια όταν τα ξύλα δεν είναι αρκετά, το Αραχωβίτικο έθιμο «επιτάσσει» την εξόρμηση στα περιβόλια και στις αυλές των σπιτιών για την αρπαγή ξύλων. «Αγκαλιές» με κλήματα, ελιές, σπάρτα, πουρνάρια είναι στο στόχαστρο των παιδιών, συνήθως το βράδυ, κατά τη διάρκεια των φωτιών.
Στη διάρκεια της φωτιάς, ο χορός και το τραγούδι «Οι Αποκρές μας ήρθανε, τι άλλο καρτερούμε…» συνεχίζονται, με τα μασκαρέματα, τις σερμπαντίνες και το γέλιο.
Το κρύο είναι αισθητό και όλοι έχουν περικυκλώσει τη φωτιά για να ζεσταθούν.
Σε όλη την περίοδο των Αποκριών, οι φωτιές ανάβονται μέρα παρά μέρα, το βράδυ, ανάλογα βέβαια και με τα αποθέματα των ξύλων που έχει κρύψει η κάθε γειτονιά γιατί αποτελούν στόχο των άλλων παιδιών της κάθε γειτονιάς.
Αποκορύφωμα αποτελεί η τελευταία φωτιά της «Μεγάλης Κυριακής» όπως αποκαλείται, καθόσον είναι η τελευταία ημέρα των Αποκριών.
Οι προετοιμασίες εντείνονται, όσον αφορά στο μάζεμα των ξύλων, λίγες μέρες νωρίτερα. Η κάθε γειτονιά θα πρέπει να δείξει τη μεγαλύτερη φωτιά.
Τελευταία ημέρα της Αποκριάς,η μεγάλη φωτιά θα κρατήσει έως τα ξημερώματα καθώς ο χορός και το γλέντι θα φθάνει στο τέλος του.
