Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Οι ιστορίες των παππούδων για τους γείτονες Δεσφινιώτες

Μεγάλη Παρασκευή και οι Αραχωβίτες ανάβουν φωτιές για να κάψουν τις κοπριές. Οι Δεσφινιώτες βλέπουν τον καπνό και νομίζουν ότι ήταν Πάσχα "καλολαμπρίκαν οι Αραχωβίτες" είπαν και άρχισαν να ανάβουν φωτιές για να ψήσουν τα αρνιά. 




Οι Δεσφινιώτες σφάζουν έναν γάιδαρο και έρχονται στην Αράχωβα και τον πουλάνε σαν τράγο. Μόλις φαγώθηκε ο -γάιδαρος- οι Δεσφινιώτες είπαν "ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΡΑΓΑΡΟΣ ΗΤΑΝ ΓΑΙΔΑΡΟΣ..."

Τον Αύγουστο στην εποχή του θέρους οι Δεσφινιώτες είχαν μαζέψει τα σιτάρια και τα είχαν κάνει θημωνιές. Ξαφνικά είδαν μια χελώνα η οποία νόμιζαν ότι ήταν η Παναγία. Αμέσως πήραν και τις κόλλησαν κεριά αναμμένα. Η χελώνα πήγαινε μέσα στις θημωνιές με αποτέλεσμα να βάζει φωτιές, τότε είπαν οι Δεσφινιώτες: τσε Παναγιάμ τσε Δέσποινα τσε καψωδεματούσα αλλού τσές τσαλου  αφήνεις.
*θημωνιές=σωροί από δεμάτια για να αλωνιστούνε

Ένας Δεσφινιώτης περπάταγε κάτω από μια συκιά και πάτησε έναν βάτραχο άλλα νόμιζε ότι ήταν  σύκο βλέποντάς το είπε: Έχει ο σύκος άντερα έχει τσε κολάντερα έχει τσεχρί τσε μέλι.





ΆΝΩ ΒΙΑΝΝΟΣ
Η καταγωγή των Δεσφινιωτών φαίνεται να προέρχεται από την Κρήτη και συγκεκριμένα από τον Άνω Βγιάννο γι αυτο η ομιλία τους έχει Κρητικά χαρακτηριστικά. Λέγετε ότι η Δεσφίνα ήταν τόπος εξορίας που τους έστελναν από την Κρήτη.