Σε
λίγες μέρες, θα γιορτάσουμε το κορυφαίο γεγονός της ενανθρώπησης του
Θεού. Την επίσκεψη, του αληθινού φωτός και της πνευματικής γαλήνης, που
ενσαρκώνονται στην έλευση του Κυρίου ανάμεσά μας. Η Γέννησή του στον
συγκεκριμένο χώρο της Φάτνης, σηματοδοτεί για τον σύγχρονο άνθρωπο, την
απαρχή διερεύνησης των συμβολισμών, των μηνυμάτων και κατ’ επέκταση των
διδαχών που απορρέουν από αυτά.
Όλα αυτά, 21 αιώνες, παρερμηνεύτηκαν ή αλλοιώθηκαν από τους ανθρώπους
επιτηδευμένα ή μη. Έτσι εξηγείται ότι η πορεία και η στάση ζωής όλων
μας, απέχουν παρασάγγας από αυτά που μας κληροδότησε τόσο το ίδιο
γεγονός της Γέννησης, η Διδασκαλία και το τέλος της εγκόσμιας παρουσίας
του Ιησού, όσο και τα Ευαγγελικά και Πατερικά κείμενα.
Δυστυχώς
εν πολλοίς κωφεύσαμε και πτωχεύσαμε πνευματικά και ηθικά. Στην εποχή
μας δώσαμε καθαρώς επετειακό χαρακτήρα στο γεγονός της Γέννησης. Η
γιορτή των Χριστουγέννων είναι πλέον συνδεδεμένη με άκρατο καταναλωτισμό
κι επιδειξιμανία, φαγοπότι, ξεφάντωμα και τζόγο. Η φιλανθρωπία κι η
αλληλεγγύη ξεχασμένες για τους πολλούς -και ως έννοιες και ως πράξεις-
πραγματώνονται μόνον όταν εκ προοιμίου έχει εξασφαλιστεί η δημοσιότητα ή
η προβολή τους ή επειδή νομίζουμε ότι πράττουμε το χριστιανικό μας
καθήκον.
Πώς
να γιορτάσουμε -με ήσυχη την συνείδησή μας- τις άγιες αυτές ημέρες όταν
γνωρίζουμε ότι οι δρόμοι των μεγάλων αστικών κέντρων πλημμύρησαν με
αστέγους.
Πώς να γιορτάσουμε όταν οι αυτοκτονίες με επίσημα στοιχεία ξεπέρασαν τις πέντε χιλιάδες.
Πώς να γιορτάσουμε με τις πρόσφατες εικόνες ακόμα στο μυαλό μας,
εκείνες με τα χέρια των Ελλήνων υψωμένα μπροστά από τα φορτηγά διανομής
τροφίμων προσπαθώντας να εξασφαλίσουν μια κάποια μικρή ποσότητα.
Πώς να γιορτάσουμε όταν συνάνθρωποί μας, χάνουν τη ζωή τους από το
ψύχος, διότι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ζεσταθούν.
Πως έχουμε το κουράγιο να προσπερνούμε την τραγικότητα της
καθημερινότητας τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη μας, όταν
γνωρίζουμε ότι το 75% υποσιτίζεται ενώ το 25% προσπαθεί να μειώσει την
παχυσαρκία.
Ας
ανατρέξουμε νοερώς και σε βάθος στο χώρο της φάτνης, και ας
«αναγνώσουμε» τα πρόσωπα-πρωταγωνιστές και τα δρώμενα. Να νοιώσουμε και
να εμπεδώσουμε το αέναο πανανθρώπινο μήνυμά της. Εκεί στην Φάτνη όπου
χώρεσε ο ΘΕΟΣ. Εκεί όπου δόθηκε το υπόδειγμα μέτρου, ισορροπιών, αξιών
που πρέπει να διέπουν στο διηνεκές τη λειτουργία της κοινωνίας, για
αρμονική συνύπαρξη του ισχυρού με τον αδύναμο. Εκεί όπου η εξουσία
(Μάγοι) υποκλίνεται στο Θείο βρέφος. Εκεί όπου ο λαός, ο απλός
καθημερινός άνθρωπος (Βοσκοί) είναι ο πρώτος που λαμβάνει το χαρμόσυνο
νέο από τους Αγγέλους, και άρα την Ευδοκία του Θεού. Εκεί παρούσα κι η
φύση (τα ζώα), τροφοδότης του ανθρώπου και υπηρέτης αυτού στην διαρκή
συμπόρευσή τους. Εκεί συναντάται ο μικρόκοσμος με τον μακρόκοσμο (ο
Άγγελος), φανερώνοντας τη Θεία βούληση για τα τεκταινόμενα στην Φάτνη.
Τέλος το υπέρλαμπρο Άστρο, το ανέσπερο φως του Κυρίου που αντιμάχεται
το σκοτάδι και καθοδηγεί τη σκέψη και τις πράξεις μας, και μέσα απ’
αυτές να αγγίξουμε την Θέωση που είναι κι ο τελικός μας προορισμός, του
«…κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση…».
Αυτά
τα Χριστούγεννα και ο Νέος Χρόνος είθε να είναι διαφορετικά. Η Φάτνη
του φτωχού και ταπεινού Ιησού, μας περιμένει όλους. Μπορούμε να
συνυπάρξουμε όλοι αρμονικά με αγάπη και αλληλεγγύη. Ας κρατήσουμε
συμβολισμούς και μηνύματα στο μυαλό και στην καρδιά μας, για να
αναγεννηθούμε το νέο έτος 2014.
Η Φάτνη, φέρει την κάθαρση.
«…κι επί γής ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία»
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ
ΔΙΣΤΟΜΟΥ ΑΡΑΧΩΒΑΣ ΑΝΤΙΚΥΡΑΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑΣ
