Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Οι Ομιλίες Πατσαντάρα,Τσίπρα,Καμμένου,Ανδρουλάκη & Κουτσούμπα στο Δίστομο

Ομιλία Δημάρχου
Δήμου Διστόμου Αράχωβας Αντίκυρα
 Σας ευχαριστώ για την σημερινή σας παρουσία η οποία περιποιεί τιμή για το μαρτυρικό Δίστομο και τους αδικοχαμένους νεκρούς μας. 
Σήμερα, 10η Ιουνίου, είναι ημέρα ιστορική, ημέρα μνήμης, ημέρα θλίψης, ημέρα περισυλλογής για το Δίστομο. Είναι η ημέρα που καταπατήθηκαν βάναυσα οι ανθρώπινες αξίες. Το μόνο που παρέμεινε στο υπόδουλο αυτό τόπο ήταν η Ελληνική ψυχή να συνδαυλίζει την φωτιά της ελπίδας για λευτεριά και δικαίωση του αγώνα. 
Έτσι τούτο εδώ το βήμα δεν προσφέρεται για φραστικούς λεονταρισμούς κι εντυπωσιασμούς. Είναι βήμα απολογητικό για όλους εμάς.
Η Σφαγή βεβαίως αποτελεί την αφορμή για δηλώσεις εκδηλώσεις, προτροπές, στοχοθετήσεις από φορείς λόγω αρμοδιότητας ή και μεμονωμένων ευαισθητοποιημένων πολιτών που προσπαθούν ν’ αναδείξουν το μείζον θέμα για τον τόπο μας και να προωθήσουν λύσεις σ’ αυτό.
   Για μας, η  ημέρα αυτή δεν έχει μόνο επετειακό χαρακτήρα αλλά αποτελεί ημέρα απολογισμού μίας αδιάκοπης χρονικά δράσης του Διστόμου για το έγκλημα της σφαγής και συγχρόνως προσανατολισμού σε πιο ενεργές και αποτελεσματικές πολιτικές, που πρέπει να υιοθετήσουν και να υλοποιήσουν όλα τα εμπλεκόμενα πολιτειακά, πολιτικά και κοινωνικά επίπεδα, σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας αλλά και στο εξωτερικό.
Είμαστε όλοι εδώ, παρούσες και παρόντες, στην επέτειο της Σφαγής, στο Μνημόσυνο Εκείνων που σφαγιάστηκαν άγρια κι αναίτια.
69 χρόνια πέρασαν από εκείνη την τραγική ημέρα της 10ης Ιουνίου του 1944. Η λήθη που καραδοκεί, πολλές φορές ρίχνει στη σκιά τα γεγονότα και ξεθωριάζει την τραγικότητά τους. ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΕΔΩ ΣΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΔΙΣΤΟΜΟ. Εδώ η μνήμη και η εκπλήρωση του καθήκοντος απέναντι στους νεκρούς μας, παραμένουν αναλλοίωτα.
Η σφαγή του Διστόμου επί  χρόνια δυστυχώς υποβαθμίστηκε, και απωθήθηκε εκτός μνήμης, στο βωμό μιας πολιτικής, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. 
Σε τούτο εδώ τον τόπο όπου η κραυγή της σιωπής τους είναι διαπεραστική και ανατριχιαστική: 
-  δεν δύναμαι να κατανοήσω την απροθυμία ή οποιονδήποτε άλλο λόγο αποστασιοποίησης από το θέμα της διεκδίκησης των επανορθώσεων σε όλη τους τη διάσταση ηθική, νομική και οικονομική, που να δικαιολογούν την διαχρονικά ανεξήγητη στάση πολιτειακών και πολιτικών παραγόντων, η οποία στάση εγείρει μομφές, ενστάσεις και πολλά ερωτηματικά.
-   δεν δύναμαι να συμφιλιωθώ με την διπλωματική φόρμα που σχεδιάστηκε και υιοθετήθηκε από τους κυβερνώντες τόσων δεκαετιών.

Όμως, εκτός των άλλων, υπάρχουν τρεις χρονολογίες που αποτελούν ορόσημο στον αγώνα διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών και νομικά «όπλα» μέγιστου βεληνεκούς. 
-     1946 στο Παρίσι όπου ορίστηκε το ύψος του ποσού που θα καταβάλει η Γερμανία για τις καταστροφές στην οικονομία της Ελλάδος.
-      1953 στο Λονδίνο όπου η Γερμανία δεσμεύτηκε να πληρώσει αφού υπογραφεί η τελική συνθήκη ειρήνης.
-      1990 στη Μόσχα, όπου υπεγράφη η συνθήκη για την επανένωση της ανατολικής με την δυτική Γερμανία και συμφωνήθηκε να αρχίσει η καταβολή των επανορθώσεων το 1995.

Τρεις χρονολογίες που εμπεριέχουν τρείς παραδοχές, από πλευράς των γερμανών, για τα διαπραχθέντα εγκλήματα των Ναζί και τρεις δεσμεύσεις για καταβολή των αποζημιώσεων από το Γερμανικό Κράτος προς την Ελλάδα.
Δυστυχώς όμως στην μεταπολεμική Ελλάδα οι κρατούντες την πολιτική εξουσία δεν προέβαλαν την αξίωση των πολεμικών επανορθώσεων στο βαθμό που έπρεπε, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
 Ο λαός μας λέγει «κάλλιο αργά, παρά ποτέ». Έτσι για πρώτη φορά τον Μάιο του ’13 συζητήθηκε στο ελληνικό κοινοβούλιο το θέμα των Γερμανικών οφειλών με συγκεκριμένες δεσμεύσεις.
 Το είχαμε ζητήσει πιεστικά πέρυσι από τον ιερό αυτόν χώρο.
 Χαιρετίζουμε αυτή την ενέργεια αλλά διατηρούμε μια συγκρατημένη αισιοδοξία. Ελπίζουμε να υπάρξει και συνέχεια. Κι ότι τόσο η Ελληνική κυβέρνηση όσο κι η αντιπολίτευση συντεταγμένα, ομόθυμα και δυναμικά θα ορθώσουν το ανάστημά τους διεκδικώντας τα οφειλόμενα και την ηθική δικαίωση.
 Γνωρίζουμε βεβαίως ότι, και σε καιρό ειρήνης η συμπόρευση των λαών και η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων που είναι ευκταία κι επιθυμητή τόσο στο παρόν, όσο και στο μέλλον, προϋποθέτει θυσίες για την τήρηση λεπτών ισορροπιών κυρίως στην διαχείριση θεμάτων που αφορούν σε εκκρεμότητες του παρελθόντος. Ωστόσο, όταν αυτή επιδιώκεται μονομερώς πάση θυσία και η προσπάθεια οικοδόμησής της φτάνει μέχρι και τον στραγγαλισμό της συλλογικής εθνικής μνήμης, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος της απώλειας της εθνικής αξιοπρέπειας, ανεξαρτησίας και κυριαρχίας.
 Διδαχθήκαμε με τον πλέον επώδυνο τρόπο ότι, όταν δεν εκπληρώνεις το χρέος σου - ως οφείλεις - προς την Πατρίδα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα, τότε εξαναγκάζεσαι να την υποθηκεύεις σε δανειακό χρέος.
 Η ηθική διάσταση της μνήμης είχε και έχει για κάθε άνθρωπο και κάθε λαό ένα βαθύτερο νόημα. Περισσότερο για μάς τους Έλληνες που αποκτά κι ένα ιδιαίτερα δραματικό περιεχόμενο, αφού έχουμε υποστεί πλήγματα που ταυτίζονται με την προσπάθεια εξόντωσης ολόκληρων πληθυσμών. Δίστομο, Καλάβρυτα, Κομμένο, Χορτιάτη, Βιάννο, Κάνδανο και των άλλων 84 μαρτυρικών πόλεων.
 Γι αυτό πιστεύουμε ότι η κοινή μας πορεία και συνεργασία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις άλλες Συμμαχίες, η φιλία και η συμπόρευση δεν θα είναι ειλικρινής και αποτελεσματική ,όσο η Γερμανία εξακολουθεί επίμονα να αρνείται στην ουσία το βεβαρημένο με εγκληματικές πράξεις παρελθόν των Ναζί και εμείς να υποκρινόμαστε ότι το αγνοούμε.
 Η Γερμανία ως σύγχρονη ευρωπαϊκή οικονομική δύναμη, με βλέψεις ηγεμονικές, οφείλει όχι μόνον τύποις αλλά ουσία να αναγνωρίσει την ιστορική αυτή πραγματικότητα.
 Πέρα όμως από τους όποιους πολιτικο-διπλωματικούς ή δικαστικούς ελιγμούς, στις καταγγελλόμενες πράξεις ορθώνεται ο ανθρώπινος πόνος, κι η βιωμένη τραγωδία της ζωής τους. Αυτή που ζητά – όπως στην αρχαία τραγωδία - δι λέου κα φόβου περαίνουσα τν τν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν” δηλαδή την λύτρωση, μέσα από την διαρκή αναζήτηση της πραγμάτωσης της Δικαιοσύνης.
 Στον αγώνα της μνήμης ενάντια στην λήθη των εγκλημάτων, οι νεκροί είναι πάντα παρόντες και απαιτούν δικαίωση.
 Όλοι γνωρίζουμε ότι η απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης είχε πολιτική χροιά. Ωστόσο δικονομικά αφήνει δρόμους για να «τρέξουμε» το θέμα του Διστόμου με τη στενή και ευρύτερη διάστασή του σε διμερές πολιτικό επίπεδο μεταξύ Ελλάδος και Γερμανίας.
 Για τούτο απευθυνόμενος σε εσάς τους αξιότιμους εκπροσώπους της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας, θα πω τούτο: (όχι μόνο για να ικανοποιήσω το θυμικό των συμπολιτών μου Διστομιτών), αλλά για την ουσία του θέματος :
 - πρέπει να πάρετε την σκυτάλη του αγώνα υπέρ βωμών και εστιών και να τρέξετε πιο δυναμικά, να αγωνιστείτε μέχρι να επιτευχθεί η δικαίωση των νεκρών μας.
 Στο Μαραθώνιο αυτό αγώνα είμαστε και θα είμαστε μαζί σας.
 Θα ήθελα τελειώνοντας να στείλω ένα μήνυμα σε παραβρισκόμενους και μη, με τον ακόλουθο στίχο του Παλαμά:
 «Χρωστάμε σ’ όσους πέρασαν, θαρθούνε θα περάσουν, Κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι και οι νεκροί».
 Αιωνία σας η μνήμη αθάνατοι αδερφοί , είσαστε κάθε μέρα μπροστά μας και τις νύχτες στα όνειρά μας. 

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ

ΔΙΣΤΟΜΟΥ ΑΡΑΧΩΒΑΣ ΑΝΤΙΚΥΡΑΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑΣ





Αλ. Τσίπρας: Ιστορικό χρέος να διεκδικηθούν οι πολεμικές αποζημιώσεις

Σε δηλώσεις του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν παρέλειψε να μιλήσει και για το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων, σημειώνοντας ότι «η σημερινή μέρα μας υπενθυμίζει ότι ένα αίτημα πάγιο του λαού μας παραμένει ιστορικά αδικαίωτο. Οι πολεμικές επανορθώσεις αλλά και το κατοχικό δάνειο πρέπει να διεκδικηθούν. Είναι ιστορικό χρέος. Η ατολμία των προηγούμενων κυβερνήσεων δεν μπορεί να είναι δικαιολογία σήμερα που ο λαός μας βρίσκεται μπροστά σε ένα άλλο Ολοκαύτωμα, το κοινωνικό. Δεν μπορεί κάποιοι να αναγνωρίζουν διεθνώς το χρέος που δημιούργησαν οι τράπεζες και οι τραπεζίτες στο λαό μας και να μην διεκδικούν το χρέος που τρίτοι οφείλουν στον ελληνικό λαό. Και η μόνη δέσμευση, η μόνη υπόσχεση που μπορούμε να δώσουμε απέναντι σε όλους όσους έδωσαν τη ζωή τους για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι, είναι ότι μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας θα έχει πρώτη προτεραιότητα να διεκδικήσει το ιστορικό, ηθικό αλλά και υλικό χρέος, τις αποζημιώσεις και το Κατοχικό δάνειο. Ο λαός μας και η χώρα μας να σταματήσει να είναι επαίτης και να απαιτήσει αυτά που του ανήκουν, αυτά που δικαιούται από την ιστορία».

Ν. Ανδρουλάκης: Το ΠΑΣΟΚ κράτησε ζωντανό το ζήτημα των επανορθώσεων

Το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να μάχεται για τις δίκαιες διεκδικήσεις της Ελλάδας, σημείωσε ο γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος. «Αυτός εδώ ο μαρτυρικός τόπος, μας υπενθυμίζει πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος όταν πιστέψει στις ιδέες του μίσους και της απανθρωπιάς. Όσοι στη σύγχρονη Ελλάδα δεν θυμούνται την ιστορία του Διστόμου, πρέπει τη θυμηθούν και όσοι δεν την έμαθαν, πρέπει να τη διαβάσουν. Όσον αφορά στο ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων, το ΠΑΣΟΚ το κράτησε ζωντανό και συνεχίζει να μάχεται για τις δίκαιες διεκδικήσεις της χώρας μας», τόνισε ο κ. Ανδρουλάκης.

Π. Καμμένος: Ηθική υποχρέωση της Γερμανίας να αναγνωρίσει το μεγάλο έγκλημα

Στον τόπο που έχει ποτιστεί με αίμα Ελλήνων από το ναζισμό, δεν χωράνε σβάστικες και ναζιστικοί χαιρετισμοί, τόνισε ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων.  Στις δηλώσεις του ο κ. Καμμένος σημείωσε ότι «το γερμανικό κράτος δεν έχει αναγνωρίσει τη Σφαγή του Διστόμου και ακόμα και σήμερα αρνείται να καταβάλει τις αποζημιώσεις και να ανταποκριθεί τουλάχιστον στην ηθική υποχρέωση να αναγνωρίσει αυτό το μεγάλο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας». «Πρέπει να καταλάβουμε όλοι οι Έλληνες ότι σε αυτόν εδώ τον τόπο που έχει ποτιστεί με αίμα Ελλήνων, βρεφών, μεσήλικων, γερόντων από το ναζισμό, δεν χωράνε σβάστικες και ναζιστικοί χαιρετισμοί. Πρέπει όλοι μαζί να τους απομονώσουμε και να ενωθούμε, γιατί μόνο ενωμένοι οι Έλληνες μπορούμε να νικήσουμε», υπογράμμισε.

To μήνυμα του Δ. Κουτσούμπα

Από την πλευρά του, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο των σφαγιασθέντων Διστομιτών και σε δήλωσή του τόνισε: «Η διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, όπως και η κατάργηση των μνημονίων και όλων των αντεργατικών νόμων και μέτρων, το τσάκισμα των νεοναζιστικών και ναζιστικών αντιλήψεων και πρακτικών, προϋποθέτουν ανάπτυξη της πάλης, άλλο δρόμο ανάπτυξης για την ελληνική κοινωνία, που σημαίνει αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με τον λαό πραγματικά στην εξουσία».
ΔΗΛΩΣΗ ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ